HABERLER
SAINT LEVANT YENİ SINGLE VE VİDEOSU “ EXILE ”I YAYIMLADI
Hayatta Kalma Mücadelesine Mavi ve Hüzünlü Bir Saygı Duruşu: Saint Levant ‘Exile’
Cezayir-Fransız yönetmen Lyna Zerrouki ve Tunuslu yapımcı Souhail Guesmi, sürgün temasını derinlemesine ele alarak kayıp üzerine melankolik bir anlatı sunuyor. Saint Levant’ın son klibinin arkasındaki Arap kökenli ekip, bu yolculuğun perde arkasını paylaşıyor.
Kadınların ekrandaki metaforik yansımaları—sinema kadar eski bir anlatım biçimi. Genellikle evi simgelerler: kırılgan, kararlı ve dayanıklı. Christopher Nolan’ın “Inception”, Yasujirō Ozu’nun “Tokyo Story”, Elia Suleiman’ın “The Time That Remains” ve Gillo Pontecorvo’nun “The Battle of Algiers” filmlerini düşünün. Ancak bu yapımlar, Cezayir-Fransız yönetmen Lyna Zerrouki’nin Saint Levant’ın yeni klibi “Exile” için yönetmenlik yaptığı ilk projede ona ilham verenler arasında değildi.
“Exile”, benzer temaları yankılasa da, kendine özgü bir ruh hali taşıyor: karanlık, mavi ve melankolik. Zerrouki’nin gençlik yıllarında ilham aldığı Kieślowski’nin “Three Colours: Blue” filmi, klibin tonlarını büyük ölçüde şekillendiriyor. Zerrouki, soyut sembollere bel bağlamak yerine, doğrudan bir temsili tercih etti—duygusal gerçeklerle yüzleşmek istemeyenler hariç herkesin etkileneceği türden bir yaklaşım. Yine de her izleyici, kendi anlam katmanını keşfedebilir.
Saint Levant’ı (Marwan Abdelhamid) tanıyanlar, klipte bir kadının Filistin’i simgelediğini tahmin edebilir. Kudüs doğumlu ve Gazze’de büyüyen sanatçı, kökenleri konusunda son derece açık sözlü. Bu tutumu, müziğinde ve açıklamalarında Batı’dan sık sık tepki çekti. Yönetmen Zerrouki, bu hassasiyeti göz önünde bulundurarak, İtalyan-Faslı model Malika El Maslouhi’yi, sanatçının yıkılmış vatanını simgelemesi için seçti.
Kieślowski’nin “Blue” filminden gelen buz mavisi tonlar, hüzün, özlem ve acıyı ifade etmek için kullanıldı. Zerrouki, “Soğuk hissettirmesini istedim,” diye açıklıyor. “Bakınca üzüntü duymanızı hedefledim.”
Tunuslu yapımcı ve Saint Levant’ın sıkı bir işbirlikçisi olan Souhail Guesmi (namıdiğer Ratchopper), projeye kendi kültürel katmanlarını ekledi. Exile’ın merkezinde, Kuzey Afrika’nın yerel bir flütü olan Gasba yer alıyor. Bu enstrüman, Cezayir Rai müziğinde sıkça duyulan nefesli, melankolik bir tınıya sahip. Guesmi, Jendouba’da büyürken bu sesi sıkça duymuş ve solo performansında Gasba’yı kullanmayı tercih etmiş.
Guesmi, “Exile’ın duygusal olarak güçlü olmasını istedim,” diyor. “Gasba’nın çağrıştırdığı hüzünlü tını, bunu başarmak için açık bir seçim oldu.” Aynı zamanda, bu seçim Saint Levant’ın Cezayir köklerine de bir selam niteliğinde.
Klibin her detayı titizlikle planlandı. Zerrouki’nin, sis metaforunu yıkık bir vatan ve umut dolu bir hayal dünyasını temsil etmesi için kullanması, Malika’nın Filistin’i yansıtacak şekilde bir ekran aracılığıyla görünmesi—hepsi bilinçli tercihlerdi. Klipteki orkestra zirvesi, hüzün, sürgün ve ölümü işlerken, eseri umut dolu bir sonla bağlamayı başarıyor.
Zerrouki, “Trumpetleri daha fazla göstermek istiyordum çünkü görünümlerini seviyordum,” diye hatırlıyor. Guesmi ise denge sağlamak için daha fazla enstrümana ihtiyaç duyulduğunu belirtti.
Zerrouki ve Guesmi’nin yanı sıra, projede Cezayirli yapımcı Yacine Medkour, Suriye-Filistinli sanat yönetmeni Maya Chantout, Cezayirli fotoğrafçı Anis Belarbi, Tunuslu gitarist Mehdi Jallel, Cezayirli yönetmen Rahim Rabia ve Ürdün kökenli Haya Muasher gibi isimler yer aldı.
“Exile”, kimlik, tarih ve direnç arasındaki ince çizgide yürüyen, kolay yorumlar ve basit çözümler aramayan bir eser. Aynı zamanda, derin bağlarla yaratılmış bir dayanışma hikayesi sunuyor.
About The Author
